આ કામ પતતા જ નથી...!!

  મને  મારા ગુજરાતીના પાઠ્ય પુસ્તકમાં આવતું  એક પંક્તિનું  એ કાવ્ય ખુબ ગમતું . જેમાં એક સૈનિકના હૃદયની વેદના હતી. એના શબ્દો હતા …..

એક ક્ષણ જો યુદ્ધ અટકાવી શકો,

તો ટેન્ક પર માથું મૂકીને ઉંધી લઉ!!

 સતત ચાલતા યુદ્ધથી ત્રસ્ત સૈનિક માત્ર એક ક્ષણનો આરામ ઝંખે છે. એ પણ યુદ્ધના ટેન્ક પર ! આ શબ્દો કેટલું  બધું કહી જાય છે, નહીં!!

     આપણા બધાનું  જીવન પણ કઈ આવું જ તો છે! સતત દોડતા જીવનમાં કોઈને કામથી ફુરસત મળતી નથી. કયારેક એવું લાગે છે કે સતત મથું છું તોયે કામ પતતા જ નથી! જાણે એક ક્ષણની નિરાંત મળતી નથી! એક  ગૃહિણી માટે સવારથી જ કામના ખડકલા હોય!,ચા  નાસ્તા , ટિફિન , રસોઈ,,સાફ સફાઈ, બાળકોને ભણાવવા,  શાકભાજી અને બીજો સમાન લાવવો ,અને વ્યવ્હારિક કામ પણ ખરા જ .. આમ તેના કામ પતે જ નહિ! ! પુરુષોને પણ  નોકરી, વ્યવસાય ને લગતા કામ , પારિવારિક કામ, બેન્કના અને  સરકારી કામ જે ક્યારેય પતે જ નહીં!  બાળકોને પરીક્ષાઓની તૈયારી , રોજનું ભણવાનું , ટયુશન્સ , ઈતર પ્રવૃત્તિના ક્લાસ વગેરે કામ પતે જ નહીં!  આમ દરેક પાસે પોતના કામનું  લાબું લિસ્ટ હોય છે. કોઈના કામ પતતા જ  નથી!

  આવું શા  માટે? કયારેક એવું લાગે છે  કે ફુરસતની એક ક્ષણ  પણ મળતી નથી. પેલા સૈનિકની મનોવેદના જેવી આપણાં મનની વેદના એકત્ર થયા કરે છે.  જે આખરે એ માનસિક તાણનું રૂપ લઈ લે છે. વર્ક સ્ટ્રેસથી આજે દુનિયાના અનેક લોકો પીડાય છે. આ બીમારીથી નાના બાળકો પણ બાકાત નથી રહ્યા. આમ તો હું કોઈ સાયકાયટિસ્ટ નથી કે મેન્ટલ હેલ્થ કાઉન્સેલર પણ નથી પરંતુ ,આસપાસના લોકો અને મારા પોતાન જીવનનું અવલોકન કરીને આ વાત લખી રહી છું. આપણા બધા સતત કામના ભાર તળે દટાઈને જીવી રહ્યા છીએ. જેના ગંભીર પરિણામો આપણે આજે નહિ તો કાલે ભોગવવા પડશે. 

       આનું મૂળ કારણ શું ? એ જ કે  બધાને બધું જ કરવું  છે. બધાને બધી ચીજોમા મહારથી હાસિલ કરવી છે. નંબર વન બનવાની રેસમાં આપણે બધા સતત દોડ્યા કરીયે છીએ. કોઈને કઈ અટકવું જ નથી! બધું હું કરીશ , મારે જ કરવું છે એ ઘેલછામાં આપણા બધા મચી પડ્યા છી!. જરા વિચાર કરો ..  શું બાળકોને બધી જ ઈતર પ્રવૃત્તિ કરાવવી જરૂરી છે? બધી પરીક્ષામાં પ્રથમ આવું જરૂરી છે.?

 શું પુરુષોને બધા બહારના કામ કરવા અનિવાર્ય છે? શું  સ્ત્રી કે તેમને બેન્કના નાના મોટા કામ  કે બિલ ભરવા જેવા સામાન્ય કામો ના કરવામાં મદદ ન કરી શકે!

 શું ગૃહિણીએ જ ઘરના બધા કામ કરવા  જોઈએ ? બહારથી ચીજ વસ્તુઓ લાવવી કે ઘરના બીજા કામો  શું પુરુષો, બાળકો કે વડીલો ના કરી શકે ? આપણે સ્વેછાએ એકબીજાના કામ વહેચી લઈએ તો!

 જીવન શૈલીમાં થોડાક બદલાવ લાવીએ, જેમ કે રજાના દિવસે બધા કામ પડતા મૂકીને ક્યાંક બહાર ફરવા જઇએ, પરિવાર અને મિત્રો સાથે સમય વીતાવીએ! એ પણ જરૂરી નથી કે દર વખતે મોંઘીદાટ હોટલોમાં કે મોલમાં જવું જોઈએ .કયારેક સાદું ભોજન લઈને દરિયા  કિનારે બેસીને સમય માણીયે. ચાની ચુસ્કી લેતા પોતાના ઘરની બાલ્કનીમાં બેસીને સમય વીતાવીએ, બાળકો સાથે રમતો રમીએ તો ..!1

  કામ તો છે અને એ કાયમ રહેવાના જ છે! ક્યારેય પતવાના નથી!  થોડીક વાર માટે કામ ને ભૂલી જઈને  થોડો સમય  પોતાના માટે કાઢી લઇએ! બધું નથી જોઈતું, થોડુંક હશે તો ચાલશે! એવું માનીને ખુશ રહેવાની કોશિશ કરીએ!  પછી કેહવાની જરૂર ક્યાં છે... કે કામ પતતા જ નથી ! નહીં પતે તો પણ ચાલશે ! શું કહો છો?

_તની

 

 


ટિપ્પણીઓ

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો

આ બ્લૉગ પરની લોકપ્રિય પોસ્ટ્સ

વાત એ બે દિવસોની ...

  ના અપેક્ષા ના કોઈ માંગણી તોયે નિરંતર ધબકતી લાગણી એટલે મૈત્રી સાચે જ મૈત્રી એક એવિ લાગણી છે જે અપેક્ષા કે માંગણી ને કોઈ સ્થાન જ નથી હોતું. એક એવો સંબંધ જે ફૂલ જેવા હળવા થઈને જીવી શકાય છે એટલે જ મિત્રોને મળીએ ત્યારે મન પર કોઈ ભાર નથી હોતો. એમની સાથે સમય ક્યાં વિતી જાય છે એનું ભાન જ નથી રહેતું. એ સમય એક મીઠું સંભારનું બનીને મન ના ખૂણે હમેશા સચવાઈને રહે છે ,   જીવનના દરેક તબક્કે આપણ જીવનમાં નવા મિત્રો આવતા જ રહે છે. એમના થકી જીવન હસતું ખેલતું રહે છે. સ્કૂલ અને કોલેજની મિત્રો જેવી નિર્દોષ અને નિખાલસ મિત્રો જેવ જીવનના બીજા કોઈ પણ તબબ્કે મળવા મુશ્કેલ છે. એ મિત્રોની વાત જ કઈક અલગ છે. તેઓ આપણને ખૂબ સારી રીતે જાને છે અને સમજે છે. તેમની સામે આપણે સહજ રહી શકીએ છીએ. આપણે તેમની સામે કોઈ મુખવતો પહેરાવની જરૂર નથી હોતી. હળવા બનીને ખુશીઓ માણવાની મજા કઈક અલગ હોય છે. જેની સાથે સાવ બાલિશ વાતો કરી હોય , એક ચોકલેટ ખરીદવા પો પોતાના ખિસ્સાનું ચીલલર ભેગું કર્યું હોય. એક કટિંગ ચા હાથમાં લઈને કલકો સુધી વાતો કરી હોય. એવ મિત્રો સાથે સમય વીતવાનો આનદ જ કઈ ઔર હોય છે!    આપના દરેક પાસે એવ મિ...
વધુ વાંચો

માળો

  આજે સવારમાં કામ કરતા કરતા  વોશ એરિયામાં ગેસના મિટરની પાઇપ અને ભીંતનો સરસ રીતે ઉપયોગ કર્યો હોય તેમ તેનાં ઉપર સરસ રીતે બનાવેલાં ચકલીના માળા ઉપર પડી. બપોરે ફરીથી કામ કરતા કરતા એ માળા ઉપર પડી. સાંજે ફરીથી નજર પડી. એમ આખા દિવસ દરમ્યાન વારંવાર નજર ચકલીએ બાંધેલા એ માળા ઉપર પડી. દિવસ દરમ્યાન જેટલી પણ વાર એ માળા ઉપર પડી અનાયાસે જ પડી. ભૂતકાળમાં જયારે બાળકી હતી, તરૂણી હતી, યુવતી હતી ત્યારે પપ્પાના ઘરે પણ ચકલી આવો જ માળો બાંધતી. હું એ  માળો જોવા માટે સમય કાઢીને વારંવાર જતી. સ્કૂલથી આવું, કોલેજથી આવું કે જોબ પરથી આવું. ઘરે આવીને પહેલી નજર માળા પર જ કરતી. એ માળો જોવો મને ખૂબ જ ગમતો. સવાર, બપોર, સાંજ હું એ માળાની ચકાસણી જ કર્યા કરતી. સવાર થાય અને જોતી કે ચકલી માળામાંથી ઉડીને પોતાનાં કામમાં લાગી કે નહિં, બપોર હોય તો જોતી કે બપોર પડે તો આરામ કરતી હશે કે કેમ? સાંજ પડે ચકાસતી કે ક્યાં સમયે ચકલી પોતાનાં માળામાં પાછી ફરે છે. વળી પાછી રાત પડે ચૅક કરવાં જતી કે ચકલી સૂતી છે કે જાગે છે. એના બચ્ચાઓ સાથે એટલા નાનકડા માળામાં કેવીરીતે સમાઈ ગઈ? બચ્ચાઓ માટે ચકલી શું શું કરે છે? તેમને કેવીરીતે ખવડાવે...
વધુ વાંચો

બીજી તક

       રૂચિતા એટલે ઓફીસની જાન! બોસ પણ એના વિના કોઈ નિર્ણય ના લઇ શકે!! રૂચિતા ' નીરમ એડવેરટાઇસિંગ ' કંપનીની માર્કેટિંગ મેનેજર , બધું જ કામ સરસ રીતે સંભાળતી. કોઈપણ કામ હોય પૂરતો સમય આપતી! કયારેક ઘરે પહોંચતા ખુબજ મોડું થઇ જતું ત્યારે  સુબોધ નારાજ થઇ જતો કહેતો," આટલું કામ ના કર , પ્રોફેશનલ લાઈફ અને પર્સનલ લાઈફને બેલેન્સ કરવું જરૂરી છે" .  રૂચિતા કેહતી ," થોડો સમય છે આ કોન્ટ્રાક્ટ પૂરો થઇ જશે પછી હું એક બ્રેક લઈશ ." રૂચિતા અને સુબોધના લગ્નને ૩ વર્ષ થઇ ગયેલા. સુબોધ શહેરની નામાંકિત કોલેજમાં અધ્યાપક હતો. સમયસર ઘરે આવી જતો . રૂચિતાના કામનાં કોઈ ઠેકાણાં જ નહિ એટલે કયારેક નારાજ થઇ જતો. રૂચિતાએ લગ્ન પેહલા જ સુબોધને કહેલું કે ," હું મારી કારકિર્દી પ્રત્યે ચોક્કસ છું મને મારા કામની સ્વંતત્રતા લગ્ન પછી પણ જોઈશે" .  સુબોધે કહેલું ," મને એમાં કોઈ આપદા નથી. મને તારી નિખાલસતા અને તારી પ્રતિભા સાથે પ્રેમ થઇ ગયો છે. આપણે બંને લગ્ન પછી   પણ આપણી કારકિર્દીને પૂરતો સમય આપીશું. એમાંથી જેટલો સમય વધશે તે એકબીજાને આપીશું . મને તારા કામથી કોઈ જ વાંધો નથી ". .    સ...
વધુ વાંચો