પોસ્ટ્સ

ચાલો લગ્ન માણવા જઈએ...

  " રમણીકભાઈનું નામ નથી આ લિસ્ટમાં! એમને તો કંકોતરી મોકલવી જ જોઈએ.   સવિતાબેન મહેમાનોનું લિસ્ટ તપાસતાં બોલ્યા. " આપણને ચાલ છોડ્યે ઘણા વર્ષો વીતી ગયા! હવે ક્યાં કોઈ સંબંધ પણ રમણીક સાથે! એટલે યાદ જ ન આવ્યું!" કેયુરભાઈ બોલ્યા. " એ કોણ છે ? હું તો એમને ઓળખતી પણ નથી! મારા લગ્નમાં એમનું શું કામ છે ? રહેવા દે ને! મમ્મી આમ પણ લિસ્ટ લાબું જ થતું જાય છે!" નિરાલી બોલી. " બેટા આપણે અહીં ફ્લેટમાં શિફ્ટ થયા એ પહેલા આપણે તળ મુંબઈની ચાલમાં રહેતા   આપણા પાડોસી હતા , રમણીક ભાઈ અને રીટાભાભી!   તું બહું નાની હતી! ત્યારે તારા પપ્પાનો વ્યવસાય નહોતો. એ માર્કેટમાં નોકરી કરતા ને હું પણ નાનામોટા કામ કરતી! કેટલીયે વાર તને એમના ઘરે મૂકીને હું કામ પર જતી! એમને કોઈ સંતાન નહોતું! તેઓ તને દીકરીની જેમ સાચવતા , ખૂબ વહાલ કરતા! આપણે બે પાંદડે થયા અને અહીં આવી ગયા પછી એટલા સંબધો નથી રહ્યા એ ખરું! છતાંય તારા લગ્નમાં તો એમને   બોલાવવા જોઈએ!" "   સાચી વાત છે મમ્મી , મને એમના આશીર્વાદ મળવા જોઈએ!" નિરાલી એ કંકોતરીમાં પોતાના હાથે વડીલ રમણીકભાઇ નું નામ લખી દીધું! " લાવ , આ ...

લાગ્યું તો તીર! નહીં તો ...

  " ન જાણ્યું જાનકીનાથે કાલે સવારે શું થવાનું".. આ ઉક્તિ તો તમે સાંભળી જ હશે! અલ્યા , હું તમને એના ગુઢાર્થમાં જવાનું જરાય નથી કહેતી! આમેય એટલું બધું સમજાવવાનું મારૂંય ગજું નથી! આનો સીધો સાદો અર્થ કહું તો , કાલે શું થવાનું છે એની કોઈને ખબર નથી હોતી!   છતાંય આપણે ભવિષ્ય જાણવા ઉધામા કરતા જ રહીએ છીએ! હવે ભવિષ્યનું તો એવું ને કોઈએ જોયું જ ના હોય એટલે જો કોઈ એકાદી આગાહી કરી દે ..લાગ્યું તો તીર નહીં તો ... તુક્કો.. લે , તમે તો સમજી ગયા! બહુ હોશિયાર હોં બાકી! આમ કેટલાક લોકો ભવિષ્ય ભાખતા થઈ જાય!     જરાક મુશ્કેલીઓ આવે નહીં કે   આપણે પણ જ્યોતિષોની આસપાસ આંટા મારતા થઈ જઈએ છીએ! જેમાં અમુક વ્યક્તિઓ સાચે જ વિદ્વાન હોય છે પણ મોટા ભાગના ઠોઠ નિશાળિયા જેવા હોય છે! L. L.M.F ( આ કોઈ મોટી ડિગ્રી નથી , લટકતા લટકતા મેટ્રિક ફેઇલ) હોય તો પણ પોતાને જ સ્નાતકની ડિગ્રી આપીને ધંધે લાગી જ જતાં હોય છે. મને આવા થોડાક અનુભવો થયેલા છે , એ વિષે થોડી વાત કરું...   અમારી કોલેજના એક સિનિયર મિત્ર! એના મુખમંડલ પર શોભતા મોટા કાન , ગાગર જેવું પેટ અને ઝીણી આંખો જોઈને કોઈને પણ ગજરાજનું સ્મરણ થઈ...

બેગ- પેક (ભાગ 3 ) અંતિમ ભાગ

  મેસેજ વાંચીને હતાશ થઈ ગયેલી ઈશાની ભાંગી પડી .એ વિષે પ્રોફેસર સાથે વાત કરતાં ખબર પડી કે તેનો પ્રોજેકટ કોઈ સાઇટ પરથી કોપી કરેલો છે . કોલેજના રુલ પ્રમાણે પ્રોજેકટ ઓરિજિનલ હોવો જોઈએ એથી તેનો પ્રોજેકટ રિજેક્ટ કરવામાં આવ્યો છે. ઈશાની એ પોતાનો પ્રોજેકટ ઓરિજનલ છે એ વિષે પ્રોફેસરને કહ્યું. પ્રોફેસરે કહ્યું કે એ માટે એક નવી કમિટી બનશે એને તેની સામે તારે બધા પુરાવાઓ આપવા પડશે.   ઈશાની નું લેપટોપ એ સમયે ખરાબ થઈ ગયું હોવાથી ઈશાની સમયસર પુરાવાઓ રજૂ કરી શકે અમે નહોતી. લેપટોપ રીપેર કરવાની પછી એના બધા પુરાવા રજૂ કરે અને પોતાને નિર્દોષ સાબિત કરે એ માટે ઘણો સમય લાગી જાય એમ હતો ત્યાં સુધી પરિક્ષાની તારીખ નિકળી જાય એમ હતી. ઈશાની એ પ્રોફેસર ને ઘણી જ વિનંતી કરી પણ તેઓ એક ના બે ન થયા.   ઈશાનીએ ફોન કરીને ઘરે બધી જ વાત કરી. ઈશાની બોલી ,” મમ્મી પપ્પા મને માફ કરી દો. .હું નિષ્ફળ થઈ. તમારા બધા પૈસા અને સ્વ્પન મેં બરબાદ કરી દીધા છે!” ઈશાનીની વાત સાંભળીને નિહારિકાના આંસુ રોકાતા નહોતા. સુનિલ હિમ્મતથી બોલ્યો ,”, બેટા સફળતા નિષ્ફળતા આપણા હાથમાં નથી હોતી માત્ર મહેનત કરવી , એ જ આપણા હાથમાં હોય છે ,...

બેગ- પેક (ભાગ 2)

    વિદેશની ધરતી પર પગ મૂકતા જ ઈશાની અંજાઈ ગઈ. એ એરપોર્ટની જાહોજલાલી , અધતન સુવિધાઓ , મોટા રસ્તાઓ અને ગગનઞ્ચુંબી ઇમારતો જોઈને એને એક સ્વ્પનશ્રુષ્ટિમાં આવી ગઈ હોય એવું લાગ્યું. ટેક્શી લઈને કોલેજ કેમ્પસ પહોચી. સામાન જાળવીને એક ખૂણે મૂકીને ક્યાં જવું ? શું કરવું ? એ વિચારવા લાગી. ત્યાં એક હેન્ડસમ યુવાન તેની સમક્ષ આવીને ઊભો રહ્યો ને કહ્યું , વેલકમ ટુ કેમ્પસ , આઈ એમ સની , ટૂડે ઇટ્સ માઈ ડ્યૂટી ટુ અસસીસ્ટ યુ ટુ ધીસ કેમ્પસ!” ઈશાનીએ સનીની મદદથી પોતાનો રૂમ મેળવી લીધો ને ત્યાં રહેવાની બધી જાણકારી પણ!   ઈશાની એ રૂમમાં જઈને બેગ ખોલી. બધુ કબાટમાં ગોઠવી દીધું. એની રૂમ મેટ શિખા સાથે થોડી ઓળખાણ   પણ કરી લીધી. એ ભારતીય મૂળની હતી પણ ત્યાં જ મોટી થઈ હોવાથી એના એની વાણી અને વર્તન ઘણા જુદા હતા. એ મિલનસાર હતી એથી મિત્રતા થઈ ગઈ. સની અને શિખાની મિત્રતાથી ઈશાની એ નવી જગ્યા સાથે અનુકૂલન સાધી જ લીધું. ઘરની ખૂબ યાદ આવતી હતી. એકલતા પણ સાલતી હતી. મમ્મીનો ખોળો , પપ્પાનો ખભો અને ભાઈઓ સાથ ખૂબ યાદ આવતો ત્યારે એકાંતમાં આંસુ સારી લેતી. પણ મનને મનાવતી . રોજ ઘરે વિડિયો કોલ પર વાત કરી લેતી એથી ખ...

બેગ -પેક ..( ભાગ 1 )

  ઈશાની ની બેગ પેક કરતાં નિહારિકા પોતાની આંખોમાં ઘસી આવતા આંસુઓને પાપણોમાં છુપાવી દેવાની કોશિશ કરી રહી હતી. એના કપડાં , પુસ્તકો , જરૂરી દવાઓ , સ્વેટર , મોજા બધુ જ આવી ગયું કે નહીં એની ખાતરી કરી લીધી. “ ત્યાં કેટલી ઠંડી હશે એક સ્વેટર કેમ ચાલશે ? રોજ એક નું એક સ્વેટર પહેરીને જઈશ કોલેજમાં ? બીજું સ્વેટર પણ લઈ લે ને!” ત્યારે ઈશાની એ ચોખ્ખું કહી દીધેલું ,” મમ્મી , હું ત્યાં ભણવા જાવ છુ. ફેશન શો માં નથી જતી! સ્વેટર એક હોય તો ચાલશે! .મારી ફીસ અને ટિકીટ , વિસા અને બીજો ઘણો બધો ખર્ચ કરવાના છો! એમાં મારે કોઈ વધારો નથી કરવો. બસ છે , આટલું !” “ કેટલી સમજદાર થઈ ગઈ છે , મારી દીકરી. આટલી આની ઉમરમાં આટલી પરિપકવતા આવી ગઈ છે !’   ઈશાની સુનિલ અને નિહારિકાની લાડકી દીકરી! સુનિલની કાપડની દુકાનમાં સેલ્સમેન , ઠીકઠાક પગાર સાથે એલ .આઈ સી નું પણ થોડું ઘણું કામ કરતો. એથી થોડીક વધુ આવક થતી. નિહારિકા કરકસરથી સાચવીને ઘર ચલાવતી. થોડી ઘણી બચત પણ થતી! સંસાર સુખેથી ચાલતો. ઈશાની ભણવામાં ખૂબ હોશિયાર! ફિજીક્સ અને મેથ્સ એના પ્રિય વિષયો! અવકાશના ગ્રહો અને ખગોળ વિજ્ઞાનમાં ગજબની રુચિ હતી. ન્યુક્લિર...

અનોખુ માતૃત્વ (ભાગ 2) અંતિમ ભાગ

  મીરાંએ પોતાની બધી હિમ્મત એકઠી   કરીને જ્યોતિનું જીવન બચવા કમર કસી,  નિષ્ણાત તબીબોની સારવાર અને દવાઓની મદદથી જ્યોતિને બચવાના પ્રયત્નો શરુ થયા . કેમોથેરપી  અને બ્લડ ટ્રાન્સફયુસન ના પ્રયોગો શરુ થયા . જ્યોતિને પણ મીરાંએ માંથી આ બધી સારવાર માટે તૈયાર કરવાની હતી . દીકરીને સમજવતાં તેણીએ કહ્યું ,'  બેટા   , તારા શરીરમાં એક નાના દુશમને હુંમલો કાર્ય છે . એ બહુ   નાનો    છે એટલે દેખાતો નથી આપણે આ બધી દવા લઈશું  ત્યારે  એ થાકીને તારા શરીરને છોડીને ભાગી જશે . તું મારી મદદ   કરશે ને,    એને ભગાવામાં ? " જ્યોતિ તૈયાર થઇ ગઈ . બધી દવાઓ લઇ લેતી . અને સારવારમાં પણ પૂરો સહકાર આપતી . અમરને    કલાસ માં વધુ સમય આપવો પડતો  મીરાની સારવારમાં   ઘણો ખર્ચ થતો એથી અમરને વધુ કામ કરવું પડતું . મીરા હવે   કલાસ માં ન   આવી   એટલેએના વિષયો માટે    પણ તેને સમય આપવો પડતો . થોડા બીજા નાના મોટા કામ કરી લેત...